Hersenen kunnen microbioom in 2 uur veranderen

Hersensignalen van honger en verzadiging communiceren met de darm: ze zijn zelfs in staat om de samenstelling van het darmmicrobioom snel te veranderen, zo blijkt uit nieuw onderzoek.

De hersengebieden die betrokken zijn bij het opwekken van honger of, omgekeerd, verzadiging zijn al lang geïdentificeerd. De eetlustzone in de hypothalamus kan worden gezien als een ‘aan’- of ‘uit’-schakelaar: die wordt gedeactiveerd als het lichaam verzadigd is, terwijl de activering ervan leidt tot het zoeken naar calorieën, waardoor we worden aangemoedigd om te eten. Er wordt al lang gedacht dat deze gebieden doelwitten zijn voor het beïnvloeden van eetgedrag, maar tot nu toe zonder overtuigende resultaten. Wat als deze gebieden het eetgedrag zouden beïnvloeden via het darmmicrobioom?

Wetenschappers van het universitair ziekenhuis van Barcelona en de universiteit van Santiago de Compostela (Spanje) hebben een beroep gedaan op de expertise omtrent het darmmicrobioom van het team onder leiding van Patrice Cani en Matthias Van Hul (UCLouvain) om mogelijke verbanden tussen deze hersenzones en het darmmicrobioom te onderzoeken.

Lees ook: De nieuwe definitie van obesitas

Activering van de eetlustzones wijzigt het microbioom

Met behulp van genetische en farmacologische technieken bereikten ze verschillende hersengebieden die de eetlust regelen. Ze injecteerden 3 hormonen die inwerken op de eetlustzones van het muizenbrein.

De onderzoekers, van wie het werk is gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Nature Metabolism, stelden iets onverwachts en compleet nieuws vast: wanneer het gebied dat de voedselinname remt, wordt geactiveerd of geblokkeerd, ondergaat de samenstelling van het darmmicrobioom van de muizen snelle veranderingen, in een tijdsbestek van slechts 2 uur!

Met andere woorden, het honger- of verzadigingsgevoel zorgt ervoor dat de bacteriën in de darm reageren alsof ze voedingsstoffen hebben ontvangen of op het punt staan die te ontvangen, ook al is er geen voedsel ingenomen.

Lees ook: Obesitas bij kinderen: meer gezondheidsrisico door polluenten

Verstoorde communicatie tussen hersenen en microbioom bij obesitas

We weten dat in bepaalde situaties, zoals diabetes type 2 of obesitas, het honger- en eetlustsysteem niet goed werkt en verzadigingssignalen niet goed worden doorgegeven. Het resultaat is een situatie die overmatige consumptie en dus gewichtstoename in de hand werkt. Maar wat we niet wisten, was dat deze verstoringen bij obesitas ook te maken hebben met de communicatie met het darmmicrobioom…

De onderzoekers ontdekten dat de werking van de hersenen die werd waargenomen in het microbioom van ‘gezonde’ muizen niet op dezelfde manier optrad bij muizen met obesitas en diabetes. De gewijzigde dialoog tussen de hersenen en de darm zou het eetgedrag kunnen verstoren en zo de ontwikkeling van obesitas kunnen beïnvloeden.

Dat opent nieuwe mogelijkheden om in te werken op eetgewoonten en obesitas door zich te richten op het herstel van deze nieuw geïdentificeerde communicatie tussen de hersenen en de darm.

Lees ook: Diabetes type 2: verandering van levensstijl loont