Laat dat nu net het probleem zijn… Op die vraag bestaat nog steeds geen vaststaand antwoord. Wat meteen ook verklaart waarom bepaalde PDS-patiënten helemaal niet reageren op het FODMAP-dieet. Ook al gaat het om een klein aantal, toch betekent het wellicht dat ook de intestinale microbiota een rol speelt.
De voedingsmiddelen die FODMAPs bevatten en traag in de dunne darm worden opgenomen, veroorzaken door hun osmotische werking een grote watertoename in de vaatholte. Hierdoor zet de darm uit.
De FODMAPs gaan bovendien fermenteren in de dikke darm, wat meer gasvorming en een verdere uitzetting van de darm veroorzaakt. De vluchtige vetzuren die daarbij ontstaan zorgen op hun beurt voor een verzuring van de dikke darm, waardoor die meer geprikkeld raakt.
Recente werken suggereren echter dat ook de invloed van de darmflora of microbiota niet onderschat mag worden. Bovendien houden we hier geen rekening met factoren als stress en te hoge blootstelling aan aluminium.
Deze video van de Monash University legt
de basisprincipes uit van het FODMAP-dieet
FODMAPs tasten de microbiota aan
Het staat vast dat FODMAPs de samenstelling van de darmmicrobiota aantasten bij volwassenen met PDS maar ook bij gezonde personen. Een FODMAP-dieet kan de microbiota dus beïnvloeden en zo gasvorming en pijn tegengaan. Dit verband staat echter nog niet vast. We weten immers nog niet of het dieet ook op lange termijn een gunstig effect zal hebben op de microbiota.
Bovendien kan ook het microbiotatype van de persoon vóór het dieet cruciaal blijken. Die specifieke microbiële eigenschappen kunnen namelijk bepalend zijn of iemand al dan niet reageert op het FODMAP-arm dieet.
Enkele daarvan zijn ondertussen al geïdentificeerd. Zo lijken patiënten die beschikken over meer bacteriën om suikermolecules af te breken, een grotere kans te hebben dat het dieet aanslaat. Er is dus nog heel wat werk voor de boeg op het vlak van analyse!
Ontdek de lijst met voedingsmiddelen die wel en niet mogen in uw Nutrigraphics
