Rode rijstgist is tegenwoordig erkend als doeltreffend ingrediënt dat bijdraagt tot een normaal cholesterolgehalte. Maar niet alle types rode rijstgist zijn gelijk: de tweede generatie levert veel betere prestaties.
Rode rijstgist (Monascus purpureus) wordt al meer dan 2000 jaar gebruikt in de traditionele Chinese geneeskunde. Pas recent heeft dit product een plaatsje veroverd in onze contreien, in het bijzonder sinds de Europese Autoriteit voor Voedselveiligheid (EAV) de doeltreffendheid ervan bij de handhaving van het cholesterolgehalte heeft erkend.
De EAV staat namelijk sinds 2011 een gezondheidsclaim toe met betrekking tot de handhaving van het LDL-cholesterolgehalte. Het cholesterolverlagende mechanisme van rode rijstgist is duidelijk bepaald en heeft te maken met de aanwezigheid van monacoline K.
Dit actieve ingrediënt is een krachtige inhibitor van het enzym HMG-CoA reductase, met als gevolg een lagere synthese van cholesterol in de lever — vergelijkbaar met het effect van statines. Monacoline K is chemisch identiek aan lovastatine, maar komt voor als lacton en als hydroxyzuur. De lactonvorm, die overeenkomt met gesynthetiseerde lovastatine, moet eerst worden geactiveerd door de lever om te kunnen inwerken. De hydroxyzuurvorm is biologisch actief.
De tweede generatie rode rijstgist wordt gekenmerkt door een hogere concentratie van de hydroxyzuurvorm en een lagere concentratie van de lactonvorm. De hydroxyzuurvorm heeft het voordeel dat de activiteit optimaal is en reproduceerbaar is voor iedereen, met minder interacties en een betere tolerantie dankzij de lagere belasting van de lever.
In het kader van een evenwichtige voeding, met beperkte hoeveelheden verzadigde vetzuren, draagt rode rijstgist doeltreffend bij tot de verlaging van de LDL-cholesterol ten voordele van de HDL-cholesterol, en dat met een betere tolerantie dan statines.
Lees meer: Cholesterol verlagen, maar ook beschermen!
Belgian Institute of Phytotherapy, “Rode gist rijst”, maart 2013.