Aanhoudende slaperigheid na een maaltijd zou kunnen herleid worden wanneer de maaltijd meer uit eiwitten bestaat dan uit koolhydraten.
Het is gekend dat voeding rijk aan koolhydraten, in het bijzonder rijk aan suikers, moeheid in de hand werkt. De veronderstelde mechanismen zouden onder invloed van glucose geremd worden door de orexineneuronen in de hypothalamus. Orexines of hypocretines stimuleren het hongergevoel, de alertheid en het energetisch verbruik. Een tekort aan deze neuropeptiden zou bepaalde intense moeiteaanvallen kunnen verklaren die kunnen optreden op het werk of op school (narcolepsie). Dit tekort zou eveneens voor een deel verantwoordelijk kunnen zijn voor het ontstaan van overgewicht.
Onderzoekers van de Cambridge Universiteit in het Verenigd Koninkrijk wilden meer over weten over de invloed die voedingsmiddelen kunnen uitoefenen op de signalen gelinkt aan deze orexines. Daarvoor hebben zij genetische gemodificeerde muizen met orexinecellen gebruikt gemerkt door fluorescente eigenschappen. Op die manier kunnen ze hun activiteit volgen door de meting van de fluorescentie na verschillende voedingsmiddelen toe te dienen.
Zo hadden ze al aangetoond dat glucose de activiteit van de cellen blokkeerde, wat hen ertoe heeft aangezet om een verklaring te vinden voor de aanhoudende slaperigheid na de maaltijd. Hun nieuwe werken tonen echter dat het aanbieden van een aminozuur oplossing, waarvan de samenstelling vergelijkbaar is met het wit van ei, de blokkade van glucose van de orexinescellen kunnen voorkomen. Met andere woorden suggereren deze werken dat een maaltijd met eiwitten slaperigheid door koolhydraten kan verminderen.
Bron : Karmani M.M. et al, Neuron, 2011; 72(4): 616-29.