De consumptie van melkvet uit alle bronnen is geassocieerd met een lager risico op diabetes type 2. Zo blijkt uit de grootste meta-analyse over dit onderwerp tot nu toe.
De theorie van de verzadigde vetzuren, die dierlijke vetten decennialang tot vijand van onze gezondheid bombardeerde, wordt opnieuw ondermijnd door een grootschalige studie over type 2-diabetes. De studie onderzocht specifiek de consumptie van melkvet, dat wantrouwen wekt met zijn hoge gehalte aan verzadigde vetzuren (zoals palmitinezuur), terwijl de aanwezigheid van andere vetzuren in melk net interessante effecten zou kunnen hebben. De effecten van melkvet op diabetes type 2 (DT2) waren tot nu toe niet erg duidelijk.
Markers van melkvet als controle voor consumptie
Een van de beperkingen van eerdere studies was dat ze zich baseerden op vragenlijsten ingevuld door de deelnemers, wat vrij veel bias kan opleveren. Behalve geheugengerelateerde bias is er bias als gevolg van moeilijk te evalueren melkvet in onder meer room, kaas, bakvet enz. in bereide en kant-en-klaarmaaltijden. Om die vormen van bias te vermijden baseerden de onderzoekers zich op biomarkers in bloed en weefsels voor de consumptie van melkvet.
De zogeheten FORCE-groep (Fatty Acids and Outcomes Research Consortium) verzamelde gegevens van liefst zestien prospectieve studies, afkomstig van in totaal 63.682 volwassenen zonder DT2 bij de inclusie die gedurende ruim twintig jaar werden gevolgd.
Dertig procent minder risico op diabetes
Na correctie voor diverse verstorende variabelen geven de resultaten aan dat alle biomarkers afzonderlijk, maar ook hun som, geassocieerd zijn met een lager risico op DT2. Deelnemers met de grootste melkvetconsumptie (90e percentiel) lopen circa 30% minder risico op diabetes vergeleken met de personen met de laagste consumptie (10e percentiel).
De biomarkertechniek biedt voordelen, maar levert geen gedetailleerde analyse op volgens type zuivelproduct. Daardoor is het bijvoorbeeld niet mogelijk om licht te werpen op de verschillen tussen melk, yoghurt, kaas of room. In elk geval levert deze studie wel weer nieuwe input voor de ontmanteling van de theorie van de verzadigde vetzuren…
