Wat beïnvloedt de hoeveelheid voedsel die we spontaan eten bij de maaltijd? Behalve de fysiologische behoefte, die vooral bepaald wordt door het niveau van fysieke activiteit, beschouwd men sinds enige tijd dat sociale factoren eveneens de voedingsinname kunnen beïnvloeden. Met name dat men graag meer eet dan nodig wanneer men vergezeld is van een flinke eter en daar tegenover dat men de neiging heeft minder te eten wanneer de persoon met wie men aan tafel zit weinig eet.
Maar tot op heden, had geen enkele studie van dichtbij dit type invloed bestudeerd. Dit is voortaan een gedane zaak, met de werken van een Nederlands-Canadees team. De onderzoekers hebben op een nauwkeurige manier en in een reële tijdspanne de synchronisatie van de voedselinname tijdens het avondmaal bestudeerd bij 70 jonge vrouwen in paar. Voor elk paar werd het aantal voedselinname maar ook het exacte moment van hun inname geteld. Wetenschappers sprekers over gedragsimitatie als een hap genomen is in een interval van 5 seconden die volgt op de hap van een andere persoon.
De analyse van de gegevens, die steunt op een totaal van 3888 voedselinname, onthult duidelijk het bestaan van wederkerige imitatie, met name voor elk van de vrouwen van de paren: de waarschijnlijkheid om een hap te nemen is groter als de andere persoon ook een hap neemt. De auteurs besluiten dat gedragsimitatie gedeeltelijk het sociale model van de voedingsinname zou kunnen verklaren. De studie laat echter niet toe te preciseren of de imitatie verschillend is bij personen met een normaal gewicht en met een overgewicht.
Bron : Hermans R.C.J. et al., PLoS ONE, 7(2): e31027. doi:10.1371/journal.pone.0031027.