Vitamine D is onmisbaar voor een goede botgezondheid. Kinderen met een tekort kunnen rachitis ontwikkelen. Vitamine D krijgt daarom extra aandacht tijdens de zwangerschap. Toch vindt een prospectieve studie geen verband tussen de botdensiteit van kinderen (9 à 10 jaar) en de vitamine D status van de moeder tijdens de zwangerschap.
Een prospectieve studie onderzocht de relatie tussen botdensiteit en vitamine D status van de zwangere moeder door de plasmaconcentratie 25-hydroxyvitamine D (25(OH)D) bij 3960 moeders op een willekeurig tijdstip tijdens de zwangerschap te bepalen en 9-10 jaar later de botdensiteit van het kind via DXA-analyse te meten.
De deelnemers werden gerecruteerd van de Avon Longitudinal Study of Parents and Children (ALSPAC) studie. Concentratie aan 25(OH)D was seizoensafhankelijk (zomer>winter) en verschillend in de 3 zwangerschapstrimesters (trimester 1<2<3). Niet-blanke en/of rokende moeders hadden lagere 25(OH)D waarden.
De studie vond geen associatie tussen gemiddelde 25(OH)D concentraties in de 3 trimesters en de botdensiteit van het kind, wat dus geen associatie aantoont tussen tijdstip van 25(OH)D concentratie en botdensiteit.
De botdensiteit van kinderen van 1096 moeders met een onvoldoende 25(OH)D en 220 met een tekort (49,99-27,50 nmol/L en <27,50 nmol/L resp.) verschilde niet met de botdensiteit van kinderen van 2644 moeders met een voldoende 25(OH)D (> 50 nmol/L).
Deze studieresultaten verschillen met die van de Southampton Women Survey (SWS). Europese richtlijnen vermelden vaak de SWS en deze studie vindt wel een positieve associatie tussen botdensiteit (9-10 jarigen) en 25(OH)D concentratie van de moeders tijdens zwangerschap.
De studie-opzet van SWS is vergelijkbaar met deze studie maar baseert zich enkel op de concentratie 25(OH)D in het laatste trimester en omvat een veel kleinere studiepopulatie.
Lawlor D.A. et al., The Lancet, Available online on March 2013.
