De actieve component van pepers lijkt interessante effecten te hebben voor het metabolisme, vooral bij personen met een bepaald enterotype.
Aan capsaïcine, de stof die peperkorrels en pikante pepersoorten hun hete smaak geeft, worden verschillende gunstige effecten toegeschreven voor het metabolisme, maar de resultaten zijn niet eenduidig. Waarom zijn de waargenomen resultaten zo heterogeen? Een nieuwe onderzoekspiste zoekt de verklaring nu in de aard van de enterotypes.
Dat blijkt uit het werk van twee Chinese wetenschappers. Bij deze studie volgden twaalf gezonde proefpersonen gedurende zes weken een dieet dat erop gericht was om op gewicht te blijven. Gedurende deze zes weken namen ze achtereenvolgens 0, 5, 0 en 10 mg capsaïcine uit gemalen pepers in. Aan het eind van iedere fase werden een aantal metingen uitgevoerd.
Enterotype Bacteroides
De resultaten laten een aantal positieve veranderingen zien aan het eind van de fases met capsaïcine:
- een betere verhouding Firmicutes/Bacteroidetes en een overvloed aan Faecalibacterium
- verhoogde plasmaspiegels van glucagon-like peptide-1 (GLP-1) en glucoseafhankelijk insulinotropisch polypeptide (GIP)
- afname van de ghrelineniveaus in het plasma
Bij de vrijwilligers werden twee soorten enterotypes vastgesteld: E1 (Bacteroides) is gerelateerd aan een westers dieet rijk aan vlees, terwijl E2 (Prevotella) geassocieerd is met een dieet rijk aan koolhydraten. De gunstige effecten van capsaïcine werden met name vastgesteld bij het enterotype E1.
Kang C. et al., J Clin Endocrinol Metab, 2016 Sep 27: jc20162786.