Een nieuwe studie toont aan dat natrium een schadelijke invloed heeft op de retentie van calcium in het lichaam, en wijst ook de receptor aan die verantwoordelijk is voor dit effect.
Er wordt heel wat gepraat over de effecten van natrium op de bloeddruk, maar zelden hoor je wat over de interactie van natrium met andere mineralen. Het is bekend dat een voeding die veel zout bevat, kan leiden tot een hogere excretie-eenheid, en daarmee een nadelige invloed uitoefent op de calciumhuishouding. Dat natrium echter ook kan zorgen voor een daling in de intestinale absorptie van calcium, waardoor de calciumfixatie op de botten nog meer bemoeilijkt wordt, was niet bekend.
Toch is dit precies wat onderzoekers van de University of Alberta in Edmonton (Canada) hebben ontdekt. Ze baseren zich daarvoor op onderzoek bij muizen en hebben aangetoond dat de intestinale absorptie en de renale tubulaire reabsorptie van calcium afhankelijk zijn van dezelfde moleculaire receptor als natrium, namelijk de natrium-protonwisselaar NHE3.
Hoe hoger het natriumgehalte in de voeding, des te lager de intestinale absorptie van calcium en des te hoger het calciumgehalte in de urine: de verklaring hiervoor zou liggen in die wisselaar. De onderzoekers menen dat deze ontdekking kan helpen bij het opsporen van de schadelijke effecten die een natriumrijke voeding (ons huidige voedingspatroon) heeft op de calciumhomeostase: de verminderde calciumopname verhoogt het risico op osteoporose, en een verhoogde urinaire excretie van calcium verhoogt het risico op nierstenen.
Pan W et al. Am J Physiol Renal Physiol. 2012 Apr;302(8):F943-56.