Personen die leiden aan obesitas doen vaker beroep op het gezondheidssysteem dan regelmatige rokers met een normaal gewicht.
Naar aanleiding van recent onderzoek naar de maatschappelijke gezondheid, heeft een Canadese professor gespecialiseerd in economische groei en ontwikkeling zich gebogen over het thema obesiteit. Uit het onderzoek uitgevoerd op een populatie van 60.000 personen, blijkt dat vandaag 1 op 4 Canadezen obees is. Om de invloed hiervan na te gaan op het gezondheidssysteem werd een wiskundig model uitgewerkt.
Hierdoor kon de professor theoretisch nagaan wat het zou betekenen als hij de obese populatie elimineerde of net de ganse populatie een BMI van meer dan 30 zou aanmeten. Duidelijk werd dat in het eerste geval er 10% minder doktersbezoeken zouden zijn. In het andere geval kon hij een stijging met een kleine 10% van de raadplegingen bij de huisartsen vaststellen. Obesiteit bleek een belangrijker determinant te zijn voor doktersbezoek dan het feit dat iemand rookte. Wanneer diabetes type 2 als veel voorkomende co-morbiditeit van obesitas opgenomen wordt in het model en theoretisch geëlimineerd wordt, dan worden tot de helft minder gevallen van diabetes vastgesteld.
Deze theoretische benadering van de gezondheid ontkracht de boodschap dat er teveel gegeten en te weinig gesport wordt niet. Het feit dat het probleem afgewogen wordt met roken heeft een hoge sensibiliseringwaarde voor publiek en overheden. In Canada gaan dan ook stemmen op voor het verhogen van de ziekteverzekering voor obese personen, net zoals rokers een hoge levensverzekering moeten betalen. Gezien de obese populatie vaak behoort tot economisch achtergestelde groepen maakt de uitwerking hiervan minder evident. Een oplossing voor het probleem is broodnodig als is de uitwerking ervan niet eenvoudig.
McIntosh J., “Obesity And The Demand For Canadian Physician Services”, Concordia University, Montreal, March 2012.
