De klassieke visie dat zout de vochtinname zou stimuleren, komt op losse schroeven te staan. Dat is het gevolg van minutieus onderzoek tijdens de simulatie van een Marsmissie.
Het onderzoek gebeurde in extreme controleomstandigheden: twee groepen van tien personen werden van nabij opgevolgd gedurende respectievelijk 105 en 205 dagen tijdens een voorbereidende Marsmissie. Dergelijke omstandigheden bootsen een situatie na waarin elke druppel water telt. De onderzoekers testten gedurende meerdere weken drie niveaus van zoutinname (12, 9 en 6 g per dag), zonder iets te veranderen aan de overige voedingsstoffen.
Door zout gaat ons lichaam water vasthouden
Zoals verwacht, stelden de onderzoekers vast dat een hoog zoutgehalte in de voeding leidt tot een verhoogde uitscheiding van osmolyten in de urine. Tegen alle verwachtingen in leidt dat echter niet tot een verhoogde vochtinname. Integendeel, gezouten voeding leidt eerder tot vochtretentie, wat verklaart waarom de deelnemers niet méér gingen drinken. De onderzoekers ontdekten bovendien dat gezouten voeding tot een grotere eetlust leidt. Dat was eerder al aangetoond bij dieren, waar een gezouten eetpatroon leidt tot een verhoogde energie-inname.
Ureum zou aanzetten tot meer eten
De verklaring voor dat fenomeen zou deels te maken hebben met de stof ureum. Die werd tot nu toe simpelweg beschouwd als een bijproduct van de eiwitstofwisseling dat via de urine moet worden uitgescheiden. Dit nieuwe onderzoek toont aan dat ons lichaam meer ureum aanmaakt bij een gezouten eetpatroon. Dat ureum blijkt een rol te spelen in de vochtretentie. Ook de verhoogde aanmaak van ureum door de spieren, een energieverslindend proces, zou verklaren waarom zout aanzet tot meer eten.