Uit een proefstudie blijkt dat de consumptie van pure chocolade een gunstig effect heeft op het wandelvermogen van patiënten met perifere arteriopathie. Melkchocolade levert echter geen resultaat op.
Van cacao is bekend dat er antioxidanten in zitten, de zogeheten flavanolen. Daarvan was al aangetoond dat ze een positieve impact hebben op de bloedsomloop, omdat ze de vaatverwijding bevorderen die afhankelijk is van het endotheel.
Die werking wordt nu bevestigd in een proefstudie bij patiënten met perifere arteriopathie of perifeer vaatlijden. Dat is een aandoening waarbij een verminderde bloedstroom pijn, krampen of vermoeidheid in de benen of heupen kan veroorzaken bij het wandelen.
Twintig personen tussen de 60 en 78 jaar namen deel aan het experiment: ze wandelden ’s ochtends op een loopband en deden dat ’s namiddags nog eens, twee uur nadat ze hetzij 40 g pure chocolade (85% cacao, rijk aan polyfenolen), hetzij 40 g melkchocolade (30% cacao, minder polyfenolen) hadden gegeten.
Uit de resultaten, die gepubliceerd zijn in het Journal of the American Heart Association, blijkt dat de patiënten die pure chocolade hadden gegeten, gemiddeld 11% sneller en 15% langer wandelden ten opzichte van hun prestatie eerder die dag. Na de consumptie van melkchocolade trad echter geen enkele verbetering op.
De onderzoekers vestigen in hun artikel bovendien ook de aandacht op een stijging van het stikstofmonoxidegehalte (NO) na de inname van pure chocolade, wat – rekening houdend met het vaatverwijdende effect ervan – de betere prestaties zou kunnen verklaren. Dat volstaat echter niet om een ‘chocoladetherapie’ te rechtvaardigen in geval van stoornissen in de bloedsomloop!