Vetreserves proberen verbranden, zoals het bruine vetweefsel, is een oude droom. Onderzoekers zijn erin geslaagd bij muizen.
In tegenstelling tot de winterdieren, waarvan het bruine vetweefsel energetisch actief is en dus warmte kan produceren, beschikt de mens vooral over wit vetweefsel, thermisch inactief en gebruikt als vetstockage. Deze eigenschap van het bruine vetweefsel om warmte te kunnen produceren komt vooral door de aanwezigheid van de mitochondrieën rijk aan ijzer die, zoals in de spier, calorieën verbranden.
Wit vetweefsel omzetten in bruin vetweefsel zou het dus mogelijk maken vetreserves te creëren die van zichzelf verbranden, een aanlokkelijk voorstel in het bijzonder in de strijd tegen overgewicht en één van zijn directe gevolgen, diabetes type 2.
Onderzoekers van het National Institutes of Health hebben een toegankelijke metabolische maar verder te onderzoeken weg ontdekt die hiertoe kan leiden bij muizen. Door middel van genetische modificaties maar ook door het gebruik van een antilichaam zijn ze erin geslaagd de werking van het eiwit genaamd TGF-beta te verlagen. En tot hun grote verbazing hebben ze vastgesteld dat het vetweefsel van de muizen meer en meer bruin werd met een lagere werking van dit eiwit, met meer en meer mitochondrieën zodat de muizen meer calorieën verbranden.
De auteurs beklemtonen echter dat het gebruikte antilichaam, dat wordt toegepast in bepaalde kankerbehandelingen, secondaire effecten kent, meer bepaald op de immuniteitsfuncties. Vermageren zonder te bewegen én in goede gezondheid blijven is dus nog niet voor vandaag.
Bron : Yadav H. et al., Cell Metabolism, 2011; Vol.14, Issue 1, 67-79.
