Full-time werkende vrouwen zijn per dag gemiddeld 3,5 u minder bezig met het aankopen van voeding, koken en spelen met de kinderen dan niet-verwerkende vrouwen.
Het feit dat in de VS een groot aantal studies obesitas bij kinderen koppelen aan de tewerkstelling van de moeders, vormde de aanleiding voor wetenschappers aan Cornell University om de tijdsbesting van moeders en vaders aan een diepgaand onderzoek te onderwerpen.
De onderzoekers stelden vast dat de voltijds werkende moeders, onafhankelijk van hun opleiding, inkomen en etniciteit, minder tijd wijdden aan het inkopen van voeding en het bereiden van maaltijden dan huismoeders of werkloze moeders. Zij maakten ook minder tijd vrij voor spelen en bewegen met de kinderen. Duidelijk werd dat deze moeders veelal voorverpakte maaltijden of afhaalmaaltijden kochten.
Het is al te eenvoudig om de schuld voor het zwaarlijvig zijn van een kind te schuiven in de schoenen van de fulltime werkende moeder. Temeer omdat de vaders – al of niet zelf aan het werk – bijna niet compenserend optraden voor het gebrek aan tijd van de werkende moeder. Het kan echter niet ontkend worden dat een voorbereide of afhaalmaaltijd gemiddeld genomen minder gezond is dan een zelfbereide.
Het belangrijkste besluit dat de onderzoekers uit de studie willen trekken is te wijzen op het belang van het verstrekken van informatie. Informeren verloopt in eerste instantie via duidelijke etikettering op de voorverpakte voeding of afhaalmaaltijd. Geenszins willen de wetenschappers de indruk weken dat vrouwen niet meer uit werken moeten gaan. Een goede job voor de moeder is tenslotte niet alleen vanuit financieel oogpunt een goede zaak voor het gezin.
Cowley et. al., Economics and Human Biology, vol. 10, issue 4, Dec. 2012, p. 352-364.