De gevolgen van visconsumptie, rekening houdend met een van haar belangrijkste vervuilers, kwikzilver, werden onder de loep gehouden. Het verdict: vis blijft gezond voor het hart.
Hoewel vis rijk aan interessante nutriënten is zoals EPA, DHA en selenium, is het ook een vector voor contaminatie door bijvoorbeeld kwik. Dit verklaart waarom vragen rijzen en er verwarring ontstaan is: kan men het pleidooi van diëtisten, dokters en andere voedingsspecialisten voor vis omwille van de cardiovasculaire gezondheid wel geloven, gezien de contaminatie?
Een nieuwe studie door een Koreaans team zet de puntjes op de “i”. Ze pluisden data uit over de effecten van de consumptie van vis, maar ook mariene omega-3 vetzuren, kwikzilver en selenium. De compilatie van de gegevens leidt tot de vaststelling dat visconsumptie geassocieerd wordt met een substantiële verlaging van het cardiovasculaire risico, en in het bijzonder met cardiale mortaliteit en dat deze minstens gedeeltelijk kon worden toegeschreven aan de positieve effecten van omega-3 vetzuren. Selenium en kwik leveren echter verdeelde resultaten op met betrekking tot hart en bloedvaten. Dit verklaart dat de onderzoekers besluiten dat vis als hartbeschermend beschouwd kan worden, maar dat de verhouding: (risico contaminatie)/(voordeel van vis eten) niet gekwantificeerd kan worden zolang de cardiovasculaire effecten van selenium en kwik niet beter worden vastgesteld.
Bron: Park K. et al, Curr Atheroscler Rep., 2010 Nov;12(6):414-22.