Onderzoekers ontdekken de mechanismen die betrokken zijn bij de toxiciteit van fructose voor de lever.
Het net sluit zich rond fructose, de suiker die lang de hemel werd in geprezen omdat hij de insulinesecretie regelt, maar die ook de opslag van vetten bevordert, eerst en vooral in de lever. Onderzoekers aan het Duke University Medical Center in Durham (Verenigde Staten) hebben nieuwe elementen ontdekt die ons een beter inzicht bieden in het effect van deze suiker.
Een van de bijzonderheden bij de stofwisseling van fructose is het aanwenden van ATP-moleculen voor de omzetting in glucose in de lever. Het is net dit gebruik van ATP dat de lever zijn optimale energieniveau in de cellen ontneemt, waardoor het risico op ontsteking stijgt.
“De situatie is bijzonder problematisch bij personen die lijden aan obesitas en diabetes, omdat bij hen de insulineresistentie de capaciteit van AMP-kinase wijzigt om nieuwe ATP-moleculen te vormen,” aldus Manal Abdelmalek, geassocieerd professor in de gastro-enterologie en hepatologie aan Duke University en hoofdauteur van de studie. Dat zou niet alleen de synthese van vetzuren bevorderen, maar ook die van urinezuur.
Dit onderzoek werd gevoerd bij diabetici, bij wie het vetgehalte in de lever in verband kon worden gebracht met de vermindering van ATP en de productie van urinezuur na de toediening van fructose. Ter herinnering: fructose komt vaak voor in natuurlijke producten (fruit), maar in de voorbije decennia zijn ook tal van maïssiropen op de markt gebracht die rijk zijn aan fructose. Deze worden doorgaans gebruikt in gesuikerde dranken.
