Het gebruik van eiwitten uit insecten heeft geleid tot interesse voor een bijproduct van deze industrie: de olie van insecten, die fruitig of… misselijkmakend kan zijn.
Insecten worden steeds vaker genoemd als een alternatieve eiwitbron die mogelijkheden biedt voor de voedsel- en milieuproblemen die we vandaag kennen. Hoewel hele insecten eten nog verre van gangbaar is, is hun discretere gebruik in de vorm van meel of gezuiverde eiwitten volop in ontwikkeling. Voor dr. Daylan Tzompa-Sosa, die zich aan de universiteit van Wageningen (Nederland) bezighoudt met het onderzoek naar lipiden uit insecten, is er echter geen enkele reden om de oliën van insecten niet te gebruiken.
Onverzadigde oliën
Lipiden vormen 10 tot 30% van het versgewicht van insecten. Qua samenstelling houden deze oliën het midden tussen dierlijke vetten en plantaardige oliën, met vooral oliezuur (C18:1), maar ook de twee essentiële vetzuren (linolzuur en alfa-linoleenzuur). Het gehalte aan onverzadigde vetzuren varieert van 64% van de vetzuren voor kevers en sprinkhanen tot 75% voor meelwormen en kakkerlakken.
Op tafel?
Net als de eiwitten zijn de lipiden uit insecten uit voedingsoogpunt te weinig aantrekkelijk om een plaats te krijgen in onze eetgewoonten. Hoe zit het echter met de zintuiglijke aspecten? Terwijl de oliën van de sprinkhaan en de zwarte wapenvlieg (Hermetia illucens) als fruitig en aangenaam worden beschreven, is de kans klein dat de naar braaksel ruikende kakkerlakolie snel een plaatsje op onze tafels zal veroveren! Ze zou echter wel gebruikt kunnen worden als smeermiddel of als bestanddeel van verf…
Dr Daylan A. Tzompa-Sosa et al., Food Research International, 20/01/2015.
