Lagere doseringen die toegediend worden met langere tussenpozen zijn mogelijk doeltreffender dan grote en herhaalde doses. Dat blijkt uit nieuw onderzoek naar de absorptie van ijzer.
Bijna een derde van de wereldbevolking lijdt aan anemie. Hoewel vele factoren aan de basis kunnen liggen van dit probleem, is ijzergebrek de voornaamste oorzaak – ook in de economisch ontwikkelde landen.
Vanwege hun menstruatie zijn vrouwen gevoeliger voor bloedarmoede. Ook mensen die geen vlees eten, of die onvoldoende vitamine C binnenkrijgen, kunnen er last van hebben. In die gevallen kunnen ijzersupplementen noodzakelijk zijn. Maar in hoge doses leidt ijzer tot spijsverteringsongemakken, waardoor mensen vaak ophouden het supplement te slikken.
Hepcidine werkt de absorptie van ijzer tegen
Het is bekend dat de absorptiecoëfficiënt van ijzer afneemt naarmate de inname van ijzer groter wordt. Dit verschijnsel wordt vooral veroorzaakt door een peptide, hepcidine, die aangemaakt wordt in de lever en die de intestinale absorptie van ijzer afremt.
Nieuw onderzoek, uitgevoerd door een team uit Zürich (Zwitserland) en gepubliceerd in het tijdschrift Blood, suggereert dat de dosering en de innamefrequentie van ijzersupplementen moeten worden herzien om de absorptie ervan te verbeteren.
Van meerdere doses per dag naar één keer per twee dagen
Uit deze studies blijkt dat hepcidine nog steeds erg actief is 24 uur na de inname van het ijzersupplement. De opname van ijzer verloopt daardoor minder efficiënt. Nu wordt ijzer dagelijks toegediend, of zelf meerdere keren per dag, en in grote doses. Het zou wellicht beter zijn om het supplement maar om de andere dag te slikken, suggereren de auteurs. Op die manier profiteer je van de verminderde hepcidinesecretie en verminder je bovendien de vervelende effecten op de spijsvertering. Uitgebreidere studies zijn nodig om deze these te bevestigen.
Moretti D. et al., Blood, 2015: 126(17): 1981-89.