De film Sugarland brengt op ludieke wijze de kwalijke gevolgen van de westerse overconsumptie en alomtegenwoordigheid van suiker in beeld.
Enkele jaren geleden zagen we hoe Morgan Spurlock zich in Super Size Me ongeremd tegoed deed aan fastfood, met alle gevolgen van dien. Met dezelfde insteek neemt de Australische film Sugarland de suikerconsumptie op de korrel. Om de nefaste gevolgen van suikerrijke voeding objectief in beeld te brengen, werkte filmmaker Damon Gameau dagelijks 160 gram suikers naar binnen. Dat is geen ongewoon hoge hoeveelheid voor de Australische bevolking. Bij ons ligt de gemiddelde totale suikerinname op een 100-tal gram per dag.
Meer actualiteit: Peuters die veel zoet eten worden dikker dan peuters die vooral hartig voedsel krijgen
160 gram suikers per dag
De filmmaker vertelt hoe hij eerder volledig was gestopt met de consumptie van toegevoegde suikers. Het contrast is dan ook des te groter. Gameau wilde echter niet in de karikatuur van een junkfoodverslaving vervallen. Daarom besloot hij om de suikerhoeveelheid te halen uit voeding die eerder gezond oogt: fruitsap, smoothies, yoghurt, ontbijtgranen, granenrepen enz.
Zoals verwacht lieten de resultaten niet op zich wachten. 60 dagen en het equivalent van 2.400 koffielepels suiker later was de wijzer van de weegschaal van 76 naar 84 kg geklommen. Zijn buikomtrek mat niet langer 84, maar 94 cm. En zijn lever was verzadigd met vet terwijl de hoeveelheid triglyceriden de pan uit swingden. Zelfs zijn humeur moest eraan geloven. De film legt uit hoe dat komt, en gelukkig zijn de veranderingen niet permanent.
Meer hierover: Te veel suiker geeft mannen de blues
Sugarland versus Fatland
De film werd onlangs vertoond door Univers Santé. De vzw wilde op een luchtige maar doeltreffende manier studenten sensibiliseren voor de alomtegenwoordigheid en de kwalijke gevolgen van een overconsumptie van toegevoegde suikers. Wetenschapsjournalist Gary Taubes zorgt voor de nodige ernst. Hij schrijft de hele obesitasproblematiek – en bij uitbreiding zelfs alle chronische aandoeningen – toe aan koolhydraten. Al is het volgens voedingsdeskundigen lang niet zo eenvoudig…
Wat er ook van zij, de film opent opnieuw het aloude wetenschappelijke debat: ‘low-carb versus low-fat’, ofwel: ‘Zijn vetten of koolhydraten (waar suikers toe behoren) de oorzaak van obesitas?’ In feite is dat niet de juiste vraag. Het is veeleer een kwestie van de kwaliteit van de vetten en suikers. We moeten geraffineerd zetmeel en toegevoegde suikers inruilen voor meer volkorengranen en de natuurlijke suikers in 2 tot 3 porties fruit.
