Volgens een nieuwe Deense studie, is het niet de duur van een fietsinspanning maar de intensiteit die een daling van de algemene mortaliteit met zich meebrengt. Het effect zou nog meer uitgesproken zijn bij de cardiovasculaire mortaliteit.
Deze studie die in primeur onlangs is voorgesteld naar aanleiding van het congres van de European Society of Cardiology, heeft wielrenners met een verschillende intensiteitgradatie gevolgd. De conclusies spreken voor zich: hoe hoger de intensiteit, hoe meer effect op de levensverwachting. En deze relatie wordt waargenomen bij verschillende tijden van de fietsinspanning: van 30 minuten per dag, 30 minuten tot 1u per dag of meer dan een uur per dag.
Op die manier leven mannelijke wielrenners die regelmatig intensief fietsen 5,3 jaar langer dan wielrenners die dezelfde tijdspanne maar aan een lager tempo fietsen. Een “gemiddelde” intensiteit verhoogt eveneens de levensverwachting met 2.9 jaar. Het effect wordt ook waargenomen bij vrouwen met respectievelijk 3.9 en 2.2 extra levensjaren volgens de intensiteit.
Dit voordeel wordt waargenomen op de totale mortaliteit, maar is nog indrukwekkender op de cardiovasculaire mortaliteit, dit na aanpassing van afwijkende factoren (leeftijd, cardiovasculaire risicofactor).
Voor prof Schnor, de voornaamste coördinator van deze studie, suggereert dit dat de dagelijkse activiteiten (hobby of niet) idealiter op een intensieve manier zou moeten uitgevoerd worden. Een vergelijkbare relatie werd opgemerkt in een andere studie over wandelen van hetzelfde team, hetgeen aanspoort om de aanbevelingen binnen dit domein misschien te herzien.
Bron : Dr Schnohr P. et al., ESC Congress 2011, Paris, 29/08/2011.
