De directe economische kosten worden geraamd op 750 miljard dollar per jaar. De FAO dringt met klem aan op betere beleidslijnen en op het overnemen van succesvolle maatregelen op grote schaal in een nieuw alarmerend rapport, getiteld “Food wastage footprint: Impacts on natural resources”, waarin het tevens aanbevelingen doet.
De hallucinante verspilling van 1,3 miljard ton voedsel per jaar is niet alleen op economisch vlak een gigantisch verlies, maar berokkent ook ernstige schade aan de natuurlijke hulpbronnen waar de mens afhankelijk van is voor zijn voeding. Elk jaar verslindt de productie van voedsel dat nooit wordt opgegeten een hoeveelheid water zo groot als het jaarlijkse debiet van de Wolga in Rusland, en daarbij wordt ook nog eens 3,3 gigaton broeikasgas uitgestoten.
De rechtstreekse economische gevolgen voor de producenten worden geraamd op 750 miljard dollar per jaar. Naast de grote milieu-impact van de vleesindustrie op het vlak van landgebruik en CO2-uitstoot heeft de verspilling van fruit ook waterverkwisting tot gevolg in Azië, Latijns-Amerika en Europa. Bovendien gaan grote volumes groenten verloren in geïndustrialiseerde gebieden in Europa, Zuid-Azië en Zuidoost-Azië, wat zich vertaalt in een grote CO2-voetafdruk voor de sector.
Ook de consumenten treft schuld: zij plannen hun boodschappen niet, ze kopen te veel, en ze vatten de vermelding “ten minste houdbaar tot” te strikt op. Kwaliteitsnormen en esthetische criteria drijven de handelaars er dan weer toe om massale hoeveelheden perfect eetbaar voedsel uit de rekken te halen.
Aansluitend bij de nieuwe studie heeft de FAO ook een gids gepubliceerd met aanbevelingen om verlies en verspilling van voedsel in alle stappen van de keten, van de akker tot op ons bord, tegen te gaan. Lees hier het volledige rapport van de FAO, “Food wastage footprint: Impacts on natural resources” (Engels)
Bron : FAO – 11 september 2013
