Zwaarlijvige muizen die vóór hun dracht gewicht verloren door een gastrectomie hebben een betere glucosetolerantie.
Toch heeft dat geen voordelen voor hun kinderen, eerder het tegendeel.
Obesitas en diabetes van moeders tijdens hun zwangerschap hebben op lange termijn negatieve gevolgen voor hun nakomelingen. Onderzoekers van de universiteit van Cincinnati wilden weten wat de gevolgen zijn voor een moeder en haar nakomelingen als ze vóór haar zwangerschap gewicht verliest door een gastrectomie.
Bernadette Grayson en haar collega’s gaven in eerste instantie een vetrijk dieet aan muizen om hen zwaarlijvig te maken. Vervolgens ondergingen sommige dieren een verticale gastrectomie zodat ze snel zouden vermageren. De andere muizen bleven zwaarlijvig. Pas daarna mochten ze zich voortplanten.
De studie werd gepubliceerd in Science Translational Medicine. Ze toont aan dat de dieren die gewicht verloren, een betere glucosetolerantie hebben en zich gemakkelijker kunnen voortplanten dan de dieren die zwaarlijvig bleven. Het metabolisme van de nakomelingen van de moeders die een gastrectomie ondergingen, verbeterde echter niet. Ze hebben daarentegen zelfs een lager geboortegewicht en worden vanaf de puberteit sneller dikker als ze een vetrijk dieet krijgen voorgeschoteld.
Het is echter nog de vraag of deze negatieve gevolgen voor de nakomelingen van moeders die een gastrectomie ondergingen, eigen zijn aan dit soort chirurgie of niet. Daarvoor zijn bijkomende onderzoeken nodig.
Grayson B.E. et al., Science Translational Medicine, 21 August 2013.
