Van obesitas is bekend dat het binnen bepaalde families vaker voorkomt, maar de meeste studies beperken zich meestal tot het bestuderen van twee generaties. In deze studie wordt voor het eerst het verband onderzocht tussen abdominale obesitas bij grootouders en kleinkinderen.
De buikomtrek van de grootmoeder is bepalend
De studie heeft een significant verband aangetoond tussen de buikomtrek van de grootmoeder langs moeders kant en het kleinkind, terwijl er geen verband te vinden was tussen andere familieleden. Dit werd waargenomen tijdens de twee observatieperiodes, toen de kinderen 5 en 9 jaar waren. De gegevens zijn afkomstig van deelnemers aan de Lifeways cross-generation cohort study, die in 2001 opgestart werd in Ierland. Aan het begin van de studie bevielen 1.082 moeders van 1.094 kinderen. 585 kinderen werden bestudeerd op vijfjarige leeftijd en 298 op negenjarige leeftijd. In totaal namen 589 kinderen en 745 grootouders deel aan de analyse.
De buikomtrek van de kinderen werd gestandaardiseerd naargelang leeftijd en geslacht. Uit de analyse blijkt de invloed van erfelijkheid overduidelijk: de tailleomtrek van de grootmoeder langs moederszijde voorspelt die van het kleinkind, zowel op 5 als op 9 jaar, en de tailleomtrek van de moeder bevestigt het verband tussen grootmoeder en kleinkind.
Intergenerationele transmissie het bestuderen waard
Deze resultaten kunnen volgens de auteurs wijzen op een intra-uterien effect of een omgevingseffect, met mogelijke klinische implicaties en gevolgen voor de volksgezondheid. “Deze resultaten kunnen praktische gevolgen hebben bij gezinsinterventies, op een moment dat we wereldwijd voor een uitdaging staan in de strijd tegen obesitas”, verklaart de hoofdauteur van het onderzoek, dr. Cecily Kelleher van het University College Dublin in Ierland. “Ze onderstrepen echter ook de noodzaak om de intergenerationele transmissie van het risico op niet-overdraagbare ziektes wetenschappelijk te verklaren.”
